1 قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء سلام اللّه عليها: نَحْنُ وَسيلَتُهُ فى خَلْقِهِ، وَ نَحْنُ خاصَّتُهُ وَ مَحَلُّ قُدْسِهِ، وَ نَحْنُ حُجَّتُهُ فى غَيْبِهِ، وَ نَحْنُ وَرَثَةُ اءنْبيائِهِ.(شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد: ج 16، ص 211.)

ما اهل بيت پيامبر وسيله ارتباط خداوند با خلق او هستيم ، ما برگزيدگان پاك و مقدّس پروردگار مى باشيم ، ما حجّت و راهنما خواهيم بود؛ و ما وارثان پيامبران الهى هستيم .

2 قالَتْ عليها السلام : وَ هُوَ الا مامُ الرَبّانى ، وَ الْهَيْكَلُ النُّورانى ، قُطْبُ الا قْطابِ، وَسُلالَةُ الاْ طْيابِ، النّاطِقُ بِالصَّوابِ، نُقْطَةُ دائِرَةِ الا مامَةِ.(رياحين الشّريعة : ج 1، ص 93.)

در تعريف امام علىّ عليه السلام فرمود : او پيشوائى الهى و ربّانى است ، تجسّم نور و روشنائى است ، مركز توجّه تمامى موجودات و عارفان است ، فرزندى پاك از خانواده پاكان مى باشد، گوينده‌اى حقّگو و هدايتگر است ، او مركز و محور امامت و رهبريّت است.

3 قالَتْ عليها السلام : ابَوا هِذِهِ الاْ مَّةِ مُحَمَّدٌ وَ عَلىُّ، يُقْيمانِ اءَودَّهُمْ، وَ يُنْقِذانِ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ إ نْ اطاعُوهُما، وَ يُبيحانِهِمُ النَّعيمَ الدّائم إنْ واقَفُوهُما.(بحارالا نوار: ج 23، ص 259، ح 8.)

حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و آله و علىّ عليه السلام ، والِدَين اين امّت هستند، چنانچه از آن دو پيروى كنند آن ها را از انحرافات دنيوى و عذاب هميشگى آخرت نجات مى دهند؛ و از نعمت هاى متنوّع و وافر بهشتى بهره مندشان مى سازند.

4 قالَتْ عليها السلام : مَنْ اصْعَدَ إ لىَ اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، اهْبَطَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ افْضَلَ مَصْلَحَتِهِ.(بحار: ج 67، ص 249، ح 25)

هر كس عبادات و كارهاى خود را خالصانه براى خدا انجام دهد، خداوند بهترين مصلحت ها و بركات خود را براى او تقدير مى نمايد.

5 قالَتْ عليها السلام : إنَّ السَّعيدَ كُلَّ السَّعيدِ، حَقَّ السَّعيدِ مَنْ احَبَّ عَليّا فى حَياتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ.(شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد: ج 2، ص 449 )

همانا حقيقت و واقعيّت تمام سعادت ها و رستگارى ها در دوستى علىّ عليه السلام در زمان حيات و پس از رحلتش خواهدبود.

                                                         zarih.loxblog.com

ادامه رو باکلیک برروی ببینید

کسي که بداند نماز حقي است که خدا واجب کرده ، داخل بهشت مي شود.

حضرت محمد (ص): امت من درباره نماز چهار گروه مي باشند:

عده اي نماز نمي خوانند. اينها اهل وادي «سقر» مي باشند.

عده اي که بعضي اوقات نماز مي خوانند و گاهي نمي خوانند. اينها اهل وادي «نمي» مي باشند.

عده اي سهل انگار هستند که به نماز خود اهميت نمي دهند و احکام آن را ياد نمي گيرند و اشتباه مي خوانند و يا در آخر وقت

به جا مي آورند، که خداي متعال در مورد اين گروه در سوره ماعون آيه ? مي فرمايد: «واي بر نمازگزاراني که نماز خود را سبک

مي شمارند».

مؤمناني هستند که نمازشان را با خشوع و کامل مي خوانند. اينها رستگارند و جايشان در بهشت است. نصايح، ص

 هر کار مهمی که با «بسم الله الرّحمن الرّحیم» آغاز نشود بی فرجام است.